تكنيك زير لعابي به معناي ترسيم شكل روي بدنه سفالين و سپس اعمال لعاب مي‌باشد. به دليل اينكه نقش ترسيم شده در اين تكنيك زير لعاب قرار مي‌گيرد به آن زير لعابي گفته مي‌شود.
قدمت اين تكنيك به چندين قرن قبل باز مي‌گردد و در هر دوره‌اي متناسب با زمانه از نقوش گياهي، حيواني، انساني و خط و خوشنويسي براي اين منظور استفاده مي‌شده است.
روش كار به اين صورت است كه روي سفال پخته شده با رنگ‌هايي كه مخصوص پخت در كوره است و توان تحمل دماي بالا را داراست نقش مورد نظر ترسيم مي‌شود. اين رنگ‌ها در گذشته از اكسيدهاي رنگ دهنده نظير اكسيد آهن، اكسيد مس، اكسيد منگنز و … تهيه مي‌شده است كه امروزه نيز كاربرد فراواني دارند. امروز علاوه بر اين اكسيدها از رنگ‌هاي صنعتي به اسم استين نيز بهره مي‌برند كه داراي تنوع فراواني هستند.
پس از ترسيم نقش، روي كار را با لعاب مي‌پوشانند كه براي اين كار بايد از لعاب‌هاي شفاف با نام ترنس استفاده شود. اين لعاب‌ها دقيقا خاصيت شيشه را دارند و بعد از پخت نقش طراحي شده از زير آن كاملا آشكار خواهد بود.
اين تكنيك قابليت انجام روي تمامي محصولات سراميكي از قبيل ظروف، كاشي، نقش برجسته و … را داراست، از اين‌رو در هنر سراميك معاصر نيز داراي جايگاه ويژه‌اي است.
